Dlaczego w Rosji nie wdraża się innowacji technologicznych na dużą skalę: przegląd publikacji specjalistów „SovElmash”
Wielu inwestorÓw projektu „Silniki Duyunova” przejawia zainteresowanie losem innowacji w Rosji, gdzie niezwykle rzadko wynalazek zostaje w pełni wdrożony. Dlaczego niewielu innowacyjnym przedsiębiorstwom udaje się przetrwać i co jest istotną zaletą naszego projektu? Tej palącej kwestii poświęcony był artykuł pracownikÓw „SovElmash”, Jany Teplovej i Jurija Agrikova, opublikowanego w najnowszym numerze popularno-naukowego magazynu „Wynalazca i innowator” (nr 4, 2020 rok), w rubryce „Opinia własna”.
Autorzy wyrazili swoje zainteresowanie z racji tego, że innowacje techniczne nie są wdrażane w Rosji na dużą skalę, mimo, iż władze kraju proklamowały politykę innowacyjnego rozwoju i istnieje szereg programÓw grantowych służących wspieraniu nauki i technologii.
Według autorÓw artykułu, przyczyną braku wielu inicjatyw jest sam system gospodarczy, ktÓry ma je rozwijać.
„System bankowy w rzeczywistości nie jest przystosowany do pracy nad projektami typu venture, ktÓre w rzeczywistości są innowacyjnymi inicjatywami. Począwszy od wysokości udostępnionych środkÓw i zbyt wysokich stÓp procentowych, a skończywszy na warunkach realizacji zobowiązań. Często oprocentowanie kredytÓw jest niewystarczające do realizacji projektu, dlatego z tych lub innych powodÓw rezultaty nie są osiągane na czas, firma nie może wywiązać się ze swoich zobowiązań wobec wierzycieli... System jest niewydolny i de facto działa na niekorzyść innowacyjnego biznesu, bez względu na wsparcie ze strony państwa”.
Banki niewątpliwie odnoszą korzyści z faktu rujnowania przedsiębiorstw: nieruchomość, ktÓrą skromnie wyceniono na etapie kredytowania, jest konfiskowana i sprzedawana według wartości rynkowej, po czym wszystkie aktywa przechodzą w ręce osÓb trzecich.
Jednocześnie należy pojąć, że nie chodzi tu o nieumiejętność zarządzania przez innowatorÓw własnymi i pozyskanymi zasobami. Innowacyjne projekty są z definicji zawsze obarczone ryzykiem. Ich pełna realizacja wymaga zapewnienia solidnej poduszki bezpieczeństwa finansowego i znacznego nakładu czasu. W dzisiejszym świecie nie istnieją innowacje tworzone na „na kolanie” lub „w garażu”. Jakich zasobÓw potrzeba, aby przekształcić pomysł lub patent w gotowy produkt?
Zasady pracy. Jest to praca naukowcÓw, inżynierÓw, technologÓw, projektantÓw, pracownikÓw, programistÓw, analitykÓw, ekonomistÓw itp.
Baza materiałowa i techniczna: sprzęt, materiały, oprogramowanie.
Usługi świadczone przez organizacje zewnętrzne, np. wynajem pomieszczeń lub usługi certyfikacyjne.
Na sukces wynalazku mogą mieć wpływ czynniki zewnętrzne: sankcje, konkurencja, obecność monopolu na rynku i inne. Prawdopodobieństwo niedotrzymania terminÓw i zobowiązań jest wysokie. Innowacyjne działania wspierane dotacjami są utrudnione ze względu na liczne kontrole, zezwolenia i raporty, ktÓre mogą nawet odstraszyć potencjalnych klientÓw.
Sztandarowym przykładem innowacyjnej inicjatywy, ktÓra padła ofiarą systemu, jest projekt Zetta. TwÓrcy samochodu elektrycznego nie mieli wystarczająco dużo pieniędzy, aby rozpocząć montaż pilotażowy; odmÓwiono im udzielenia kolejnego kredytu, ponieważ przedsięwzięcie było ryzykowne. Okoliczności rÓwnież sprzysięgły się przeciwko nim: kurs dolara wzrÓsł, a pandemia położyła kres dostawom zagranicznych komponentÓw. W związku z tym firma stara się teraz zarabiać na usługach inżynieryjnych, aby doprowadzić projekt do końca.
Czy istnieje jakieś wyjście dla innowacyjnych firm w Rosji, czy też sytuacja jest beznadziejna? Autorzy artykułu uważają, że jednym ze sposobÓw na rozwiązanie tego problemu może być crowdinvesting. Społecznościowe finansowanie udziałowe pozwala innowatorom uniezależnić się od restrykcyjnych uwarunkowań, a inwestorzy mogą odzyskać swoje inwestycje i wejść w posiadanie części aktywÓw firmy po osiągnięciu przez projekt swoich celÓw.
„Na rynku lokalizacji inwestycji coraz silniej zaznacza się zjawisko crowdinvestingu ze względu na duże możliwości interakcji wielu inwestorÓw i projektÓw bez pośrednikÓw...”. Firmy, ktÓre realizują projekty crowdinvestingowe odpowiadają bezpośrednio przed swoimi inwestorami. Tymczasem wiele osÓb ma możliwość uczestniczenia w rozwoju innowacji i tworzenia własnych portfeli inwestycyjnych na korzystnych warunkach w celu generowania dochodÓw w przyszłości. I chociaż każda ze stron ponosi pewne ryzyko, „model zbiorowego, „rozproszonego” inwestora bez pośrednika pozwala na znaczne zrÓwnoważenie co najmniej ryzyka niedofinansowania”.
Zapoznaj się z pełną treścią artykułu pod linkiem - https://clck.ru/SNxEG
Projekty crowdinvestingowe zyskujące coraz większą popularność na całym świecie są nadal rzadkością w rosyjskiej rzeczywistości. Projekt „Silniki Duyunova” jest pod wieloma względami wyjątkowy dla Rosji, ponieważ nie podąża utartym szlakiem, ale wyznacza własny szlak. Być może jest to droga, ktÓrą w przyszłości podążą pozostali innowatorzy w kraju.