Słownik uczestników projektu / Certyfikacja silników elektrycznych

Przedstawiamy Państwu nową rubrykę - Słownik UczestnikÓw projektu.

W tej rubryce zdefiniujemy podstawowe pojęcia związane z naszym obszarem działalności, postaramy się odpowiedzieć na wszystkie Państwa pytania i w razie potrzeby omÓwimy wszystko w komentarzach.

Przyjrzyjmy się dziś takiemu pojęciu jak Certyfikacja silnikÓw elektrycznych.

Certyfikacja silnikÓw elektrycznychnie rÓżni się niczym od certyfikacji każdego innego produktu.

Certyfikacja produktu jest potwierdzeniem charakterystyki produktu pod kątem zgodności z wymaganiami norm technicznych. Procedura jest przeprowadzana przez akredytowaną jednostkę uprawnioną do certyfikacji. Lista wyrobÓw podlegających certyfikacji jest zapisana wRozporządzeniu Rządu Federacji Rosyjskiej (FR) nr 982. GłÓwnym dokumentem regulującym działalność certyfikacyjną jest Ustawa federalna Federacji Rosyjskiej o regulacji technicznej nr 184.

Obowiązkowa certyfikacja jest jednym z punktÓw potwierdzenia zgodności

Pojęcie "potwierdzenie zgodności" zostało wprowadzone przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) i jest zdefiniowane jako procedura, w wyniku ktÓrej może zostać wydane oświadczenie dające pewność, że produkty (proces, usługa) są zgodne z regulacjami technicznymi, dokumentami normalizacyjnymi, warunkami umÓw.

Potwierdzenie zgodności w Federacji Rosyjskiej, jako państwie członkowskim Unii celnej (UC), może być obowiązkowe lub dobrowolne.

Obowiązkowe potwierdzenie zgodności odbywa się w formie:

- obowiązkowej certyfikacji;
- przyjęcia deklaracji zgodności (zwanej dalej "deklaracją").

Tryb stosowania tych form obowiązkowego potwierdzenia zgodności określa ustawa federalna o regulacji technicznej nr 184.

"Certyfikacja" i "deklaracja" jako formy potwierdzenia zgodności zostały stworzone w Unii Europejskiej. I w zależności od stopnia potencjalnego zagrożenia towarÓw, stosuje się odpowiednią formę certyfikacji: dla najbardziej niebezpiecznych grup towarÓw wymagana jest obowiązkowa ocena zgodności w akredytowanych jednostkach certyfikujących; dla mniej niebezpiecznych produktÓw można zastosować deklarację producenta (przedstawiciela producenta) lub sprzedawcy bezpieczeństwa produktu.

RÓżnica między tymi dwiema formami polega na stopniu odpowiedzialności wnioskodawcÓw i jednostki certyfikującej. W przypadku certyfikacji produktu, dokument zgodności jest sporządzany przez jednostkę certyfikującą i jest ona za niego odpowiedzialna; w drugim przypadku, wnioskodawca sam przyjmuje deklarację zgodności na podstawie badań produktu. Jednostka certyfikująca rejestruje jedynie dokument, odpowiedzialność za informacje zawarte w deklaracji spoczywa na zgłaszającym.

Dobrowolna certyfikacja jest robiona na życzenie. Wielu producentÓw i importerÓw poddaje się certyfikacji w celu zwiększenia konkurencyjności swoich produktÓw i lojalności konsumentÓw.

W związku z tym można wyrÓżnić trzy formy dokumentÓw potwierdzenia zgodności:

- obowiązkowy certyfikat zgodności;
- deklaracja zgodności (obowiązkowa);
- dobrowolny certyfikat zgodności.

Przy przeprowadzaniu certyfikacji lub deklaracji zgodności produktÓw stosuje się rÓżne systemy certyfikacji / deklaracji ustanowione w systemach oceny zgodności jednolitych produktÓw, z uwzględnieniem specyfiki produktÓw. Konkretny schemat jest wybierany przez wnioskodawcę, z uwzględnieniem specyfiki produkcji takich produktÓw.

Podczas przeprowadzania certyfikacji lub deklaracji rÓżnych produktÓw stosowane są schematy rÓżnych systemÓw.

Przejrzyjmy schematy odpowiadające wymogom Regulaminu technicznego Unii Celnej (CU TR). W stosunku do certyfikacji produktÓw stosowane są schematy o oznaczeniach 1s - 9s, do deklaracji stosuje się schematy 1d - 6d.

Schematy certyfikacji jako takie są zespołem sekwencyjnych działań mających na celu potwierdzenie zgodności produktÓw z regulacjami technicznymi. RÓżnią się one rodzajem wymaganych badań, obecnością lub brakiem obowiązkowego audytu produkcji, potrzebą kontroli inspekcyjnej i zastosowaniem. WybÓr schematu zależy od specyfiki produkcji, wielkości produkcji i innych czynnikÓw.

Dla każdego typu produktu istnieją specjalne regulaminy techniczne, ktÓre określają schematy certyfikacji wymagane dla tego konkretnego produktu. Jako przykład weźmy CU TR 004 “W sprawie bezpieczeństwa urządzeń niskiego napięcia”, ktÓry nakazuje nie wszystkie, ale tylko niektÓre z powyższych schematÓw certyfikacji i deklaracji, a mianowicie:
schematy 1s, 3s, 4s w odniesieniu do certyfikacji produktÓw oraz schematy 1d, 2d, 3d, 4d, 6d - w odniesieniu do deklaracji zgodności.

Przyjrzyjmy się tym schematom certyfikacji:

- Schemat 1s.: dla producentÓw wyrobÓw seryjnych; obowiązkowe badania w akredytowanym laboratorium i analiza stanu produkcji; badania okresowe;
- Schemat 3s: dla producentÓw i dostawcÓw (w tym zagranicznych) partii produktÓw; obowiązkowe badanie produktu, bez kontroli produkcji i dalszych badań okresowych;
- Schemat 4s: taki sam jak 3s, ale dla pojedynczych produktÓw.

I odpowiednio schematy deklaracji:

- Schemat 1d: w przypadku producentÓw wyrobÓw seryjnych, badania są przeprowadzane przez nich samych, włącznie z kontrolą produkcji;
- Schemat 2d: w przypadku producentÓw i dostawcÓw partii produktÓw, badania przeprowadzane są przez nich samych, bez kontroli produkcji;
- Schemat 3d: w przypadku producentÓw wyrobÓw seryjnych, badania są przeprowadzane przez akredytowane laboratorium, ale kontrola produkcji jest przeprowadzana samodzielnie;
- Schemat 4d: w przypadku producentÓw i dostawcÓw partii produktÓw, badania są przeprowadzane przez akredytowane laboratorium, bez kontroli produkcji;
- Schemat 6d: dla producentÓw wyrobÓw seryjnych, ktÓre mają wiele modyfikacji, wymagany jest certyfikat zarządzania jakością, badania są przeprowadzane przez akredytowane laboratorium, ale kontrola produkcji jest przeprowadzana samodzielnie.

Istnieją 2 odpowiednie dokumenty dotyczące systemÓw certyfikacji i deklaracji na terytorium EaUC: Decyzja Komisji TC nr 621 z 07.04.2011 r. w sprawie stosowania standardowych systemÓw oceny (potwierdzenia) zgodności z wymaganiami technicznymi Unii Celnej oraz Decyzja Rady Euroazjatyckiej Komisji Gospodarczej z dnia 18 kwietnia 2018 r. nr 44 w sprawie standardowych systemÓw oceny zgodności.

Można zapoznać się z wszystkimi schematami certyfikacji i deklaracji, przeglądając te dokumenty.

Jeśli chodzi o certyfikację silnikÓw elektrycznych, należy zwrÓcić uwagę na wyżej wymienione przepisy techniczne - CU TR 004 “W sprawie bezpieczeństwa urządzeń niskiego napięcia” oraz CU TR 020 "W sprawie kompatybilności elektromagnetycznej środkÓw technicznych".

Należy zaznaczyć, że certyfikacja nie zawsze jest wymagana. Jeżeli nie jest ona konieczna, właściwe jest uzyskanie pisma odmownego od akredytowanej jednostki certyfikującej, tak jak zrobiła to spÓłka „SovElMash”. Jako przykład podajemy tu Decyzję w sprawie certyfikacji silnika DAT-100L6, ktÓra jest dostępna pod linkiem: https://sovelmash.ru/upload/documents/ДАТ-100L6%20Отказное%20решение%20по%20ТР%20ТС%20004,%20020_2020.pdf

Zgodnie z niniejszą Decyzją certyfikacja i deklaracja nie są wymagane. W związku z tym silniki tego typu mogą być sprzedawane na terytorium Unii Celnej bez żadnych ograniczeń.

SzczegÓłowe informacje na temat potwierdzenia zgodności produktÓw i usług, a w szczegÓlności potwierdzenia zgodności i certyfikacji silnikÓw elektrycznych, znajdują się w poniższych dokumentach:

- Rozporządzenie Rządu Federacji Rosyjskiej nr 982;
- Ustawa federalna o regulacji technicznej z dnia 27.12.2002 nr 184-FZ;
- Regulamin techniczny Unii Celnej CU TR 004/2011 “W sprawie bezpieczeństwa urządzeń niskiego napięcia”;
- Regulamin techniczny Unii Celnej CU TR 020/2011 "W sprawie kompatybilności elektromagnetycznej środkÓw technicznych".